Willemieke (30) werkt sinds augustus 2022 als Verzorgende IG bij zorgcentrum Parkzicht op afdeling ‘Spoorbrug’. Hier wonen 19 bewoners met een somatische (lichamelijke) aandoening en 8 tijdelijke bewoners die bij ons komen herstellen. Om meer te weten te komen over haar werk als verzorgende IG, stelden we 5 vragen.
“Ik werkte hiervoor bij een andere organisatie in de thuiszorg en daarvoor heb ik in de gehandicaptenzorg gewerkt. Dus ik heb de verschillende takken van de zorg gezien zeg maar. Ik heb ervoor gekozen om werk te zoeken dat dichter bij huis was en toen leek het me leuk om een nieuwe uitdaging aan te gaan en ben ik in gaan kijken om intramuraal te gaan werken. En zo ben ik bij Parkzicht terecht gekomen.”
"Ik heb ervoor gekozen om werk te zoeken dat dichter bij huis was"
“s Morgens begint je dag met bewoners uit bed halen en hen te helpen met wassen en aankleden. De meeste bewoners helpen we met een tillift/stalift of andere hulpmiddelen. Na de persoonlijke verzorging gaat een deel van de bewoners naar de huiskamer om te ontbijten en deel te nemen aan activiteiten. Er zijn ook bewoners die op hun eigen kamer blijven. Dan hebben we daarna koffiepauze en vervolgens doen we wat klusjes zoals katheterzakjes legen etc. maar er zijn ook vaste taken zoals voorraad bijvullen van materiaal en medicijnen. In de middag helpen we mensen naar bed en na onze lunchpauze helpen we mensen weer uit bed wanneer zij dit willen en bereiden we vast dingen voor voor de avonddienst. En dan om half 4 is mijn dienst voorbij.”
“Ik werk 20 uur, dus dat is goed te combineren met mijn gezin. Ik heb een gastouder voor een vaste dag in de week, dus ik werk ook een vaste dag. Het is voor mij heel goed te doen zo. Soms word je gebeld door de planning of je iets kan betekenen als iemand ziek is. En dan kan het soms zijn dat als je die avond werkt, je de andere dag dan vrij bent. Ik kan niet snel schuiven, omdat ik dus een kindje heb. In het weekend gaat dat makkelijk omdat mijn man dan thuis is. Ik doe er wel altijd mijn best voor om te kijken of ik oppas kan krijgen en zo iets kan betekenen. Hierin onderscheidt Waardeburgh zich ook. Iedereen hier denkt oplossingsgericht. Als iets niet lukt wordt er met elkaar naar gekeken.”
"Iedereen hier denkt oplossingsgericht. Als iets niet lukt wordt er met elkaar naar gekeken".
“Het mooiste aan mijn werk is de dankbaarheid die ik ervoor krijg. Daar doe je het eigenlijk voor. Bewoners bedanken je en dan weet je dat het goed is. Het werken in de zorg komt vanuit je hart. Het contact met de bewoners en het zorgen voor iemand die dat hard nodig heeft vind ik heel mooi om te doen. Het is ook heel dankbaar werk. Qua kwaliteiten is het allereerst belangrijk dat je zorgzaam bent. Je moet het met je hart doen. En oog hebben voor het ziektebeeld van de bewoners en de eenzaamheid die er soms is. Dus je moet weten wat een ziekte inhoudt en wat je kan verwachten en waar je op moet letten.”
"Het mooiste aan mijn werk is de dankbaarheid die ik ervoor krijg".
“We zijn met z’n allen een heel hecht team. Met verzorgenden, maar ook met welzijn. We helpen elkaar als het nodig is. Ik vind de sfeer heel fijn, met bewoners maar ook met collega’s. Alles is goed geregeld. Je wilt de mens zelf ook leren kennen. Om de zorg te leveren moet je het ziektebeeld kennen en je moet ook de bewoners zelf kennen. Dus terwijl je bezig bent, heb je een praatje met de bewoners. Ik ben ook wel sociaal aangelegd dus ik probeer altijd een praatje te maken. Ieder contactmoment dat je hebt gebruik je om een praatje te maken en ze te leren kennen. En zo leren ze jou ook weer kennen, dat is voor hen ook fijn. Dan weten ze dat ik een zoontje heb en daar vragen ze dan naar, dus die interactie is ook heel leuk.”
“Kom een keer meekijken om te zien of het je aanspreekt. Het werk is heel afwisselend, de ene dag is de andere niet. Het is heel onvoorspelbaar, maar dat is juist de uitdaging. En als mensen met hun hart kunnen denken, dan zijn ze sowieso welkom in de zorg.”